۳۶

می‌گفت.. 

اگر چیزی رو عمیقاً می‌خوای 

رهاش کن.. 

اگر مال تو باشه برمیگرده.. 

اگر هم نه 

حتماً نباید باهاش شروع می‌کردی..

۳۵

ملت زیر آب زن..

۳۴

 

کرخت... 

مثل اینه که صد ساله مردم..

۳۳

تنهایی ما.. 

سوی خدا می‌رفت...

۳۲

با توام.. 

تو .. 

ای حضور مبهم بدوی.. 

ای که دوستت دارم.. 

تمام فلسفه‌ام، جا مانده در حریر آتشین اندامت.. 

۳۱

مثل این بود که داشتیم سایه‌ها را سر می‌کشیدیم 

آرام... آرام.. 

عمیق.. عمیق..

۳۰

پناهم بده، تنها مرز آشنا، پناهم بده..

۲۹

چمدان‌هایت پر می‌شوند.. 

دل من خالی..

۲۸

فصل تنهایی جیب‌هایم..

۲۷

و تو را ناگهان گم کردم.. 

شاید میان آن شمعدانی‌ها 

حوالی آن دورهای ناممکن.. 

جایی میان رد پای اشک‌هایم..